ای خدایم

به نام خدایی که دلها پروانه اوستسلام! به کلبه ادبی " حرف دل " خوش آمدید" چه زیبا می شد اگر  صمیمیتهمیشه در دلها یادگاری  می ماند...************************زندگی درک همین اکنون استزندگی شوق رسیدن به همان فردایی ستکه نخواهد آمدتو نه در دیروزیی ، و نه در فرداییظرف امروز پر از بودن توستشاید این خنده که امروز ، دریغش کردی ...آخرین فرصت همراهی با اميد استزندگی شاید آن لبخندی ست که دریغش کردیمزندگی زمزمه ی پاک حیات است میان دو سکوتزندگی خاطره ی آمدن و رفتن ماست....زنده یاد: فریدون مشیری****************** ای خدایم...

بگفتا ...

سخن کم گوی

که ...

زخمت می زنن

بگفتم ..

نیک گفتی

اما چه کنم ..

با چه کنم های دلم

بگفت صبوری

بهترین راه هست

و مخواه

رازدارت شون

و من ...

همین را کردم

پیشه ام .

ای خدایم...